Het lijkt nog maar net geleden dat we haar eerste verjaardag vierden en plots is ze al een jaar ouder.
Het was een bewogen jaar, vol met reizen, verhuisplannen en een nieuw broertje.
Een overzichtje:
April
Fiona is 1 jaar oud. Dat wordt uitgebreid gevierd bij de grootouders thuis. Fiona kan al goed stappen en is supercontent met haar karretje.
Op haar verjaardag zelf moet ik helaas naar het buitenland en ben ik nog eens ziek bovendien.
Mei
Ik ben nog steeds (of opnieuw?) ziek als we een weekendje naar de Ardennen trekken om de verjaardag van Fiona haar peter/paps te vieren. Het huisje is wel niet echt aangepast aan een eenjarige wervelwind, maar voor de rest hebben we massa’s plezier.
In mei hebben we ook de zoektocht naar een toffe foto om een canvas te maken voor oma’s moederdag/verjaardag.
En dat levert een paar leuke foto’s op.
In mei zijn we ook vijf jaar getrouwd voor de wet en daarom trekken we naar Parijs, waar we toen ook een bescheiden huwelijksreisje hielden. Het weer is er prachtig en Fiona is in form. Wij ook blijkbaar want een paar weken later begin ik een vermoeden te hebben…
Juni
Inderdaad, ik had het al een paar dagen door, maar manlief was niet overtuigd. Op vadertjesdag kan ik hem melden dat hij opnieuw papa zal worden. De test wordt gedaan op het toilet met Fiona erbij (ze slaagt erin om ons bakje voor de homebank in het toilet te mikken) en dan trekken we met zijn tweetjes naar het grote bed waar de papa nog ligt te ronken. Misschien daarmee dat zijn eerste reactie nogal lauwtjes overkwam: hij was precies al overtuigd dat ik, net als de vorige keer, weer snel zwanger ging zijn 😉
Fiona beseft het nog niet maar in februari gaat ze grote zus worden.
De zwangerschap moet nog geheim blijven en dat levert best wel vermakelijke taferelen op, want in de week erna trekken we naar Kopenhagen voor mijn werk en daar kan ik helaas niet alles eten wat de pot schaft, aangezien ik weer moet opletten voor toxoplasmose en zo. Dat leidt ertoe dat we na het diner ongemerkt een pizza moeten binnensmokkelen in het hotel, hilarisch gewoon!
Juli
Juli is werkelijk een topmaand. Fiona is in form en wij trekken op reis. Voor het laatst met zijn drietjes, zo beseffen we nu. Net voor we vertrekken kunnen we nog de familie inlichten dat er nog een kindje bijkomt. De grootmoeders hadden natuurlijk weer hun vermoedens, tsk!
Onze reis naar de VS is prachtig. Ik kan mijn zwangerschapsvermoeidheid uitslapen in een chique hotel en verken samen met Fiona San Diego. Daarna trekken we nog wat rond en we eindigen in San Francisco, waar Fiona kan kennismaken met onze vriendin Jenny.
Augustus
Augustus is gelukkig een wat kalmere maand. Alhoewel… we gaan naar een trouwfeest in de Limburg, vieren onze vijfde huwelijksverjaardag (voor de kerk) met een weekendje Ardennen en hebben een verrassingsfeestje voor mijn ouders in Ieper. Zo kan Fiona na de lange reis ook nog wat tijd met de grootouders spenderen.
September
Een primeur. Mama en Fiona zijn op elkaar aangewezen. De man in huis vertrekt voor een week naar Spanje en laat het huis aan de vrouwen. Die zijn allebei wat ziekjes maar slagen erin te overleven zonder gek te worden.
Fiona groeit en bloeit verder en begint meer en meer te babbelen.
Op het einde van de maand trekt de mama naar Frankrijk, wat resulteert in nog wat toffe kleertjes voor de dochter.
Oktober
Fiona mag overgaan naar de peutergroep in de creche. Ondanks het feit dat ze nog geen anderhalf is, hebben ze besloten om haar te laten overgaan, omdat ze wat uitgekeken was op de babygroep. Ze kan immers al goed stappen en zelf eten lukt ook al behoorlijk. Na een wat verlegen start, voelt ze zich na een maand al behoorlijk thuis.
Op het einde van de maand komt er plots grote verandering in ons leven. We vinden ons droomhuis en zijn verkocht. Fiona mag samen met ons en de nieuwe spruit volgend jaar verhuizen naar het platteland bij Waregem.
November
De aankoop van een nieuw huis brengt heel wat geregel met zich mee, bovenop al het geregel voor de komst van de nieuwe baby. Fiona laat het zich niet aan haar hart komen en verandert in een razend tempo: ze begint te babbelen, torens te bouwen…
December
Terwijl mama zich rot zoekt naar een nieuwe creche in Waregem, zet Fiona de huidige op stelten. Iedere dag leert ze wel iets nieuws en helaas voor ons zitten daar ook minder goede manieren bij. Fiona krijgt duidelijk haar eigen willetje dat ze al heel goed kan kenbaar maken.
Deze maand krijgt ze ook buisjes, om een einde te maken aan de steeds weerkerende oorontstekingen. En verder hebben we natuurlijk de Sint en kerst, met massa’s cadeautjes.
Januari
Fiona profiteert van de dikke buik van mama om wat streken te vertonen. We beginnen haar te leren dat ze de komende maanden nog meer op de papa zal moeten rekenen dan nu al het geval is. De nieuwe baby is er nog niet maar Fiona doet ons telkens versteld staan van hoe groot ze al is.
Januari is ook de maand van de builen en schrammen. Fiona versiert haar voorhoofd met twee nieuwe littekens.
Februari
De langverwachte baby laat op zich wachten, maar Fiona is al helemaal voorbereid. Ze helpt de papa met het babybedje te monteren.
En dan is hij er: het broertje. Fiona krijgt een pop om te moederen en moet ondervinden dat mama nu veel tijd moet spenderen aan de nieuwe baby. Echt jaloers is ze niet, maar het wringt wel af en toe. Ze heeft helaas leren slaan in de creche en al snel moeten we een hoekje uitzoeken voor stoute kindjes, aangezien we slaan naar je broer met een rammelaar niet echt onder goed gedrag kunnen klasseren.
Maart
Maar Fiona leert snel en de hoek moet gelukkig niet al te vaak gebruikt worden. Nochtans begint de peuterpuberteit zich aan te melden, wat resulteert in af en toe gebrul als ons miss haar zin niet krijgt.
Ook in de creche blijkt Fiona een hele evolutie te hebben doorgemaakt, van verlegen scheetje tot onruststoker eerste orde. Samen met een paar vriendinnetjes kan ze wel eens de boel op stelten zetten. Ze zet de anderen aan tot opstand maar is er zelf als de kippen bij om hen te berispen. ‘t Is nogal iets ons dochter…
April
En plots is het weer april. De maand van het grote wachten in 2008. Iedere dag draagt wel een bepaalde herinnering met zich mee. Op de dag dat ik uitgerekend was twee jaar geleden vieren we Fiona haar verjaardag. Echt jarig is ze pas vandaag, maar ondertussen krijg ze al een pak cadeautjes. Ze zal zich de komende maanden kunnen uitleven in haar zandbak, zwembad of met haar keukentje.
Ze is ondertussen zo ongelofelijk veranderd. Niet alleen qua uiterlijk, maar vooral op het vlak van taal merken we een enorme evolutie. Ze maakt al vlot zinnetjes, op haar eigen manier weliswaar maar ik sta telkens versteld van alle woorden die ze al kent.
Op naar de drie jaar!
